نوشتن را دوست دارم چون عاشق نوشتن هستم.
نوشتن را دوست دارم چون وقتی می نویسم گذر زمان برایم مفهومی ندارد.
نوشتن را دوست دارم چون تصمیم دارم بجای زندگی کردن, زندگی را بنویسم.
نوشتن را درست دارم چون با نوشتن تمام احساسات درونی خودم را بیان میکنم.
نوشتن را دوست دارم چون وقتی مینویسم یک حالت سرخوشی به من دست میدهد.
نوشتن را دوست دارم چون شنیدم وخوانده ام که نویسندهها انسانهای شجاعی هستند.
نوشتن رادوست دارم چون وقتی که مشغول نوشتن هستم, اصلا احساس تنهائی نمیکنم.
نوشتن را دوست دارم چون اینکارکمک به دیگران است و اگر بتوانیم با نوشتن تجربههای خودمون
و افراد موفق را منتقل کنیم, خب کمک بسیارمهمی به همنوعان خودمون کرده ایم.
دراین زمان که گوشی برای شنیدن پیدا نمیشود, نوشتن بهترین راهکاراست و شاید بزرگترین
دلیل من و دیگران برای نوشتن همین باشد.
خیلیها اعتقاد دارندکه نوشتن خیلی کارسختی است, اما من بر این عقیده هستم که نوشتن
بسیارآسان ولذت بخش است.
با تمام عشق وعلاقه ای که درنوشتن دارم, امابیشتر دوست دارم ومایل هستم که کوتاه بنویسم
و درضمن کوتاه نوشتن بیشتر هدفم خوب و مفیدنوشتن است.